خارپشت گوش‌بلند (نام علمی: Hemiechinus auritus) نام یک گونه از تیره خارپشت‌سانان است. این گونه بومی آسیای میانه، جنوب غرب آسیا و شمال آفریقا است.
طول تقریبی این گونه در حدود ۱۹ سانتیمتر است و طول دُمَش در حدود ۲٫۵ سانتیمتر است، خار پشتش سیاه، و در نهایت به رنگ سفید کمی مایل به خاکی منتهی می‌شود. اما رنگ شکمش سفید همراه با رنگ خاکی مانند است. جلو صورتش از موهای سفید پوشیده‌است. خارپشت گوش‌بلند یکی از کوچک‌ترین جوجه‌تیغی‌ها است و در زیست گاه های مختلفی زندگی می‌کند اما در مناطق بیابانی و صحراهای خشک کمتر یافت شده و مناطق معتدل را ترجیح می دهد. کاربرد اصلی گوش‌های دراز این جانور تبادل دما در آب و هوای گرم می باشد. این جانور سرعت و چالاکی بالایی داشته و همچنین حس شامه و حس شنوایی این جانور بسیار قوی است و در یافتن طعمه و یا تشخیص خطرات و دشمنان به او کمک می‌کند.
بینی أش کمی دراز است، پاهایش کوتاه و تمام بدنش از خار پوشیده‌است. هر زمان احساس خطر کرد مانند یک توپ خاردار جَمع (گِرد) یا (گلوله) می‌شود. جوجه‌تیغی‌ها معمولاً به دلیل وجود این تیغ‌ها برپشتشان بی‌باکند زیرا اگر با خطری روبه‌رو شدند می‌توانند به شکل یک گلوله خارداری درآیند، و معمولاً دشمنان طبیعی(جغد-روباه- گرگ- راسو) به آن‌ها کاری ندارند اما بیشتر جوجه‌تیغی‌ها روی جاده‌ها که خارهایشان در برابر اتومبیل‌ها حفاظی به حساب نمی‌آیند کشته می‌شوند. در زمستان می‌خوابند، و در بهار برمی خیزند. در پائیز به جفت‌گیری و زاد و ولد می‌پردازند. بیشتر در شب‌های مهتابی ظاهر می‌شوند.