طول بدن: 100 تا 110 سانتی‌متر
گستردگی بال‌ها: 250 تا 295 سانتی متر
درشت‌جثه با منقار بزرگ و ضخیم، بالهای بسیار بلند و پهن و دم به نسبت کوتاه و تا حدی مثلثی شکل است. نر و ماده همشکل (ماده اندکی بزرگ تر) و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرندە بالغ بدن یکدست قهوهای تیره دارد، به جز شاهپرهای پرواز که اندکی خاکستری‌تر هستند. سر و گردن بدون پر با پوستی خاکستری رنگ با ته‌رنگ آبی و صورتی است و در اطراف گردنش شنل قهوهای کمرنگ دارد. پرندە نابالغ بسیار شبیه بالغ‌ها است ولی سر، شنل اطرف گردن و بدن سیاه‌تر دیده می‌شود.
دامنه تپه‌ها و کوهستان‌ها و مناطق مجاور دشت‌های دور افتاده را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند و محدوده وسیعی از سرزمین‌های باز نیمه‌بیابانی، استپی تا علفزارهای مرتفع و حتی کوهستان‌های بدون پوشش را برای یافتن غذا جستجو می‌کند.
رفتاری شبیه به «دال» دارد و اغلب به تنهایی و یا جفت دیده می‌شود. گاهی در آسمان یا کنار لاشه و هنگام استراحت شبانه دسته کوچکی تشکیل می‌دهند. در مقایسه با «دال» در ارتفاع کمتری پرواز می‌کند و اغلب بر فراز درختزارها با بال‌بازروی به جستجوی لاشه‌ها می‌پردازد ولی قلمرو وسیعی را پوشش نمی‌دهد. به طور عمده از لاشه‌های متوسط تا بزرگ‌جثه تغذیه می‌کند ولی گاهی جانوران مریض و تنها،کوچک‌جثه و یا آنهایی که به کندی حرکت می‌کنند را شکار می‌کند.
جوجه‌آوری از اواسط بهمن تا اوایل فروردین و اغلب به صورت منزوی در درختزارهای نواحی کوهستانی پایینتر از ارتفاع 2000 متر آغاز می‌شود. تک ًهمسر است و معمولا هر سال آشیانه سال قبلش را بازسازی و استفاده می‌کند. آشیانه، توده‌ای حجیم از چوب‌های بزرگ با پوششی از شاخه‌های برگدار و پوست درختان است که آن را روی درختان بزرگ و منفرد و یا در لبه پرتگاه‌ها بنا می‌کند. یک تخم بیضی کوتاه، به رنگ سفید یا مایل به نخودی، با لکه‌هایی به رنگ بلوطی قرمز، قهوهای یا ارغوانی و به ابعاد 90× 69.7 میلیمتر می‌گذارد. تفریخ تخمها 52 تا 55 روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند و در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند. در حدود 100 روزگی قادر به پرواز می‌شوند و آشیانه را ترک می‌کنند ولی همچنان تا حدود 40 روز بعد در حواشی آشیانه باقی میمانند.