شتر مرغ

نام انگلیسی: Common ostrich

نام علمی: Struthio camelus

از فرمانرو جانوران، شاخه طنابداران،رده پرندگان، راسته شترمرغ سانان، تیره شترمرغان ،گونه شترمرغ

Kingdom:Animalia

Phylum:Chordata

Class:Aves

Order: Struthioniformes

 Family: Struthionidae

Genus: Struthio

Species: S.camelus

زیستگاه: بیشتر در مناطق جنگل های باز بدون درخت و دشت های هموار آفریقایی بصورت طبیعی دیده می شوند.

وضعیت حفاظتی: کمترین نگرانی Least Concern(LC)

شتر مرغ از نظر سازمان جهانی حفاظت IUCNاین گونه در زمره گونه های آسیب پذیر(VU) قرار گرفته و طبقه بندی CITES گروه مشخصی را برای این گونه درنظر نگرفته است.

تغذیه: شترمرغ عمدتا گیاهخواری هستند ، خوردن ریشه ها ، برگ ها ، گل ها و دانه ها غذای اصلی این پرنده را تشکیل میدهند. اما آنها همچنین حشرات ، مارمولک ها و سایر موجودات کوچک نیز می خورند. آنها عمدتا در مجاورت محیط زندگی چراء حیواناتی مانند کل یالدار ، بز کوهی ، گورخر زندگی می کنند و همکاری صمیمانه ای با هم دارند. این دسته از حیوانات حشره های مورد نیاز شترمرغ را برای تغذیه او جمع می کنند و شترمرغ نیز در عوض در هنگام خطر حمله شیر و … محیط را با خبر می کند.

عوامل تهدید کننده: شترمرغ‌ها به عنوان پرنده‌ای بدون قابلیت پرواز در حیات وحشِ غنی ساوانای آفریقا با دشمنان طبیعی متعددی روبرو هستند. یوزپلنگ، شیر، پلنگ، سگ وحشی آفریقایی و کفتار خال‌دار از مهم‌ترین دشمنان این پرنده هستند. شترمرغ، با سرعت بالای خود در دویدن، قادر است از چنگ بیشتر آن‌ها بگریزد، و به همین جهت اغلب شکارچیان با کمین کردن، یک پرنده را غافلگیر می‌کنند، به‌جز یوزپلنگ که با سرعت بسیار بالای خود موفق‌ترین دشمن طبیعی شترمرغ‌های بالغ محسوب می‌شود.

شغال‌ها، پرندگان شکاری مختلف، و خدنگ‌ها از مهم‌ترین شکارچیان جوجه‌شترمرغ‌ها هستند. والدین برای نجات جوجه‌هایشان سعی می‌کنند حواس شکارچی را پرت کنند، اما گاهی اوقات وارد نبرد خونینی با شکارچی می‌شوند و در چنین نبردهایی حتی توانایی کشتن قدرتمندترین دشمن خود، یعنی شیرها را هم دارند.

دوران آبستنی: حدودا سه هفته تخم می گذارند و سپس شش هفته برروی تخم ها می خوابند.

تعداد جوجه ها: شترمرغ ماده در فصل بهار به صورت یک روز در میان تخمگذاری نموده و در هر مرحله ۱۴ تا ۲۱ تخم می‌گذارد.

سن بلوغ: 2 تا 4 سالگی

طول عمر: 30 تا 40 سال

ارتفاع: قد شترمرغ‌های نر به ۲٫۱ تا ۲٫۸ متر می‌رسد در حالی که شترمرغ‌های ماده ۱٫۷ تا ۲ متر ارتفاع دارند.

وزن بدن: ماده 90 تا 110 کیلوگرم و نرها 100 تا 130 کیلوگرم

نکات جالب:

قطر چشم شترمرغ تقریباً 2 اینچ (5 سانتی متر) است که بزرگترین چشم در بین حیوانات خشکی است.

تخم شترمرغ با وزنی بیش از 3 پوند (1500 گرم)، بزرگترین تخم - در واقع بزرگترین تک سلولی است که در سیاره ما امروزه یافت می شود. فقط دایناسورها تخمهای بزرگتری تولید می کردند.

یک تخم شترمرغ معادل وزن حدود 24 تخم مرغ است.

شترمرغ تنها پرنده ای است که دو انگشت دارد: همه پرندگان دیگر سه یا چهار انگشت دارند.

معرفی: 

شترمرغ بزرگترین و سنگین ترین پرنده زنده جهان است. همانطور که از نام  این گونه پیداست، زمانی شترمرغ به دلیل گردن بلند، چشم‌های برجسته و مژه‌های دراز و همچنین راه رفتن سلانه سلانه اش به «پرنده شتر» معروف بود. شترمرغ نیز مانند شتر می تواند دمای بالا را تحمل کند و برای مدت طولانی بدون آب بماند. از آنجایی که  وزن بالایی دارد بنابراین هیچگاه نمی تواند پرو.از کند در عوض برروی زمین سازگاری بسیار خوبی پیدا کرده است. پاهای بلند، ضخیم و قدرتمند این پرنده می تواند مسافت زیادی را بدون تلاش زیاد طی کند و پاهایش برایتوانایی حرکت با سرعت بیشتر فقط دو انگشت دارند.شترمرغ ها می توانند در سرعت های کوتاه تا 43 مایل در ساعت (70 کیلومتر در ساعت) بدوند و می توانند سرعت ثابت 31 مایل در ساعت (50 کیلومتر در ساعت) را حفظ کنند. فقط یک قدم آنها می تواند 10 تا 16 فوت (3 تا 5 متر) طول داشته باشد این متراژ از  ابعاد بسیاری از اتاق های زندگی امروزه ما طولانی تر است! هنگامی که خطر تهدید می شود، شترمرغ ها می توانند به راحتی فرار کنند. جوجه‌های شترمرغ تنها در سن یک ماهگی می‌توانند با سرعتی نزدیک به 35 مایل در ساعت (56 کیلومتر در ساعت) بدوند!

سوال اینجاست که اگر نمی توانند پرواز کنند، چرا بال دارند؟ به یک دلیل!، شترمرغ ها بال های خود را بیرون نگه می دارند تا در هنگام دویدن به تعادل آنها کمک کنند، به خصوص اگر به طور ناگهانی تغییر جهت دهند. استفاده اصلی آنها، به همراه پرهای دم، برای نمایش و معاشقه است. شترمرغ برای نشان دادن تسلط بر پرنده مقابل ، سر خود را بالا گرفته و بال ها و پرهای دم خود را بلند می کند. و برای نشان دادن تسلیم، سر، بال ها و دم خود را به سمت پایین می گیرند.

برخلاف بیشتر پرهای پرندگان، پرهای شترمرغ شل، نرم و صاف است. این پرها مانند پرهای پرندگان دیگر به هم نمی‌چسبند و به شترمرغ‌ها ظاهری «نرم ومحملی» می‌دهند. این پرها همچنین در هنگام باران خیس میشوند، زیرا شترمرغ غده های خاصی که بسیاری از پرندگان برای ضد آب کردن پرهای خود  از آن استفاده می کنند را ندارند. شترمرغ های نر بالغ دارای پرهای سیاه و سفید چشمگیری است. پرندگان نابالغ و ماده های بالغ دارای پرهای قهوه ای مایل به خاکستری هستند. شترمرغ ها به صورت گروهی زندگی می کنند که به دفاع در مقابل دشمنان کمک می کند. آنها با گردن بلند و دید دقیق خود می توانند فواصل دور را ببینند، بنابراین در یک گروه حداقل یکی از آنها احتمالاً متوجه نزدیک شدن خطر می شود. شترمرغ ها گاهی در یک گله بزرگ 100 تایی یا بیشتر جمع می شوند، اما اکثر گله ها کوچکتر هستند، معمولاً حدود 10 پرنده یا فقط یک جفت نر و ماده. این گروه‌ها یک ترتیب مشخص دارند، با یک نر غالب که یک قلمرو را ایجاد و از آن دفاع می‌کند، یک ماده غالب به نام «مرغ اصلی» و چندین ماده دیگر. نرهای تنها ممکن است در طول فصل تولید مثل به گله وارد شوند و سپس بروند. 

بر خلاف باور عموم  ، شترمرغ ها سر خود را در شن فرو نمی کنند! هنگامی که شترمرغ احساس خطر می کند و نمی تواند فرار کند، روی زمین می افتد و بی حرکت می ماند و سر و گردنش در مقابلش روی زمین صاف است. از آنجایی که سر و گردن کم رنگ هستند، با رنگ خاک ترکیب می شوند. از دور فقط به نظر می رسد که شترمرغ سرش را در ماسه فرو کرده است، زیرا فقط بدن آن قابل مشاهده است. برخی از تخم‌های شترمرغ به دست کفتارها، شغال‌ها و حتی کرکس‌های مصری دزدیده می‌شوند که با انداختن سنگ روی آن‌ها، تخم‌های باز را می‌شکنند. اما هنگامی که یک شترمرغ بالغ تهدید می شود، با یک پای پنجه دار حمله می کند که لگدی به اندازه کافی قوی برای کشتن یک شیر وارد می کند.

زیستگاه و رژیم غذایی:

بومی آفریقاهستند ، شترمرغ ها در مناطق ساوانا و بیابانی یافت می شوند، در صورتی که در میان زرافه ها، گورخرها، وغزال ها چرا می کنند. شترمرغ ها همه چیزخوار هستند و درطول سال هر چه در زیستگاهشان موجود باشد را می خورند. آنها بیشتر از گیاهان، به ویژه ریشه، برگ و دانه ها تغذیه می کنند. اما حشرات، مارها، مارمولک ها یا جوندگانی را هم که در دسترس باشند را نیز می خورند. هنگامی که شترمرغ غذا می خورد، غذا در ابتدای مری جمع می شود تا زمانی که  به اندازه کافی حجیم شود  و سپس از مری پایین می رود.

 شترمرغ ها موادی را می خورند که حیوانات دیگر قادر به هضم آن نیستند. آن‌ها روده‌های بسیار قوی دارند که 46 فوت (14 متر) طول دارند .این پرندگان بزرگ همچنین ماسه، سنگریزه و سنگ های کوچک را می بلعند که به خرد کردن غذا در سنگدان کمک می کند. شترمرغ ها نیازی به نوشیدن آب ندارند، زیرا آنچه را که نیاز دارند از گیاهانی که می خورند به دست می آورند، اگرچه اگر به آب دسترسی پیدا کنند از آن می نوشند. آنها همچنین روش خاصی برای بالا بردن دمای بدن خود در روزهای گرم برای کاهش از دست دادن آب دارند.

 شترمرغ‌ها در باغ‌وحش ما با پلت های مخصوص پرندگان حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی، همراه با سبزیجات و سبزیجاتی مانند هویج و کلم بروکلی تغذیه می‌شوند.

زندگی خانوادگی

در دوران نامزدی، نر سیاه و سفید از رنگ آمیزی دراماتیک خود برای جذب ماده قهوه ای روشن استفاده می کند. او به آرامی تعظیم می کند! و شروع به تکان دادن بدن و پرهای خود می کند. اول یک بال و سپس بال دیگر را تکان می دهد در حالی که دم خود را بالا و پایین می‌کند. سپس بلند می‌شود و به سمت ماده حرکت می‌کند، بال‌هایش را بیرون نگه می‌دارد و در حالی که راه می‌رود او را تحت تأثیر قرار می‌دهد! اگرنظر ماده جلب شود ،با او جفت می شود.

مرغ غالب یا "آلفا" با نر قلمرو جفت می شود و آنها وظایف جوجه کشی تخم ها و مراقبت از جوجه ها را به اشتراک می گذارند. ماده های دیگر ممکن است با آن نر یا سایر نرهای سرگردان جفت گیری کنند .