نام علمی: Phasianus colchicus

از فرمانرو جانوران، شاخه طنابداران،رده پرندگان، زیررده نومرغان، فرورده نوآروارگان، بالاراسته غازماکیان‌مانان،راسته ماکیان سانان، تیره قرقاولان، سرده فاسیانوس و گونه قرقاول طوق سفید 

Kingdom: Animalia

Phylum: Chordata

Class: Aves

Order: Galliformes

Family: Phasianidae

Genus: Phasianus

Species: P. colchicus 

زیستگاه: علفزارها و جنگل

وضعیت حفاظتی: کمترین خطرLC

تغذیه: قرقاول ها همه چیز خوارند اما با توجه به محل زیست و فصل های سال، رژیم غذاییشان متنوع می باشد. تغذیه آنان از انواع مختلف غلات و دانه های کوچکتر، شاخه های سرسبز تازه، جوانه ها، ریشه ها، توت ها، حشرات، عنکبوت ها، کرم های خاکی و حلزون ها می باشد. از طرف دیگر به ندرت از مارمولک، مار، قورباغه و جوندگان مصرف می کنند. ممکن است در زمستان از دانه ها و در تابستان از حشرات بیشتری، استفاده داشته باشند.

عوامل تهدید کننده: علاوه بر شکار بیش از اندازه توسط انسان و خورده شدن توسط حیوانات گوشتخوار ، از دست دادن زیستگاه و استفاده بی رویه از آفت کشها از عوامل تهدید کننده این پرنده هستند.

دوران تفریخ: 23-25 روز

تعداد تخم ها: 8-15 عدد

سن بلوغ: بسته به گونه از 8 ماه تا 2 سال

طول عمر:11 تا 18 سال اسارت و 3 سال در حیات وحش

طول بدن: 53-89 سانتی متر

ارتفاع: 25-30سانتی متر

وزن بدن: 900-1050 گرم

معرفی: 

بسیاری از گونه‌های این پرندگان دارای رنگ‌های روشن، با پرهای کمانی هستند. رنگ آنها از خاکستری، قهوه ای، خرمایی، سفید و سیاه تا قرمز، زرد، سبز، آبی و غیره متغیر است. نرها معمولاً رنگ‌های روشن‌تری نسبت به ماده‌ها دارند. اکثر این پرندگان نسبتاً بزرگ و دارای دم بلند هستند. آنها معمولاً بین 30-90 سانتی متر طول دارند که شامل دم می شود و وزن آنها بین 500 گرم تا 2.5 کیلوگرم است.

گونه های مختلفی از این پرندگان وجود دارد

قرقاول معمولی - بیشتر  در نیمکره شمالی  زمین از جمله آمریکای شمالی و اوراسیا زندگی می کنند. با این حال، محدوده طبیعی آنها بسیار کوچکتر است. منشا اصلی انها در واقع چندین منطقه در آسیا بوده است. انسانها آنها را وارد آمریکای شمالی و اروپا کردند تا بتوانند جمعیت انها را زیاد کرده و سپس آنها را شکار کنند.

قرقاول سبز - این گونه از خویشاوندان نزدیک قرقاول معمولی است. دلیل آنها به نام سبز این است که نرها پرهای سبز رنگین کمانی روی بدن خود دارند. این پرنده پر زرق و برق دارای صورت قرمز روشن است و به راحتی قابل تشخیص است. قرقاول سبز پرنده ملی ژاپن است.

قرقاول لیدی امهرست – این قرقاول دارای رنگی منحصر به فرد دارد. نرها دارای پرهای راه راه سیاه و سفید هستند که از سر و دم پایین افتاده است. آنها همچنین دارای پرهای سبز آبی براقی بر روی بدن و بال های خود هستند، و یک "لکه زینی" زرد در بالای دم خود، و پرهای ریز قرمزی بصورت پراکنده روی بدن خود دارند.

پشت‌آتشی کاکلی : این قرقاول دارای ستونی از پرهای تیره است که از بالای سر آبی روشن این پرنده رشد می کند. پرهای پشت آن، درست بالای دم، به رنگ قرمز تیره است. این رنگ در ترکیب با دم زرد آن، به این گونه ظاهری می دهد که انگار پشت آن اتش گرفته است.

زیستگاه قرقاول

این گروه از پرندگان در انواع زیستگاه های مختلف زندگی می کنند. گونه‌های مختلف ترجیحات زیستگاهی متفاوتی دارند و برخی از قرقاول‌ها فقط در چند نوع زیستگاه زندگی می‌کنند در حالی که برخی دیگر تقریباً در هر جایی زندگی می‌کنند.

برخی از اکوسیستم‌های مختلفی که آنها در ان زندگی می‌کنند شامل جنگل‌های بارانی، بوته‌زارها، مراتع، مناطق کوهستانی، حواشی جنگل، اعماق جنگل‌ها و غیره است. بسته به گونه، برخی نیز در مناطق شهری مانند مزارع، مراتع و مناطق کشاورزی زندگی می کنند.

توزیع جمعیتی قرقاول

هر قرقاول توزیع  جمعیتی منحصر به فرد خود را دارد. برخی از آنها در محدوده های بسیار وسیعی زندگی می کنند، در حالی که برخی دیگر فقط در یک منطقه کوچک زندگی می کنند. برخی دیگر در ابتدا در منطقه کوچکتری زندگی می کردند، اما انسان ها آنها را به مکان های مختلفی معرفی کردند. بیشتر این پرندگان به طور طبیعی در مناطق مختلف آسیا زندگی می کنند، اما انسان گونه های مختلفی را در آمریکای شمالی، اروپا، استرالیا و غیره پراکنده کرده است. برخی افراد نیز گونه های خاصی را در مزارع شخصی و یا باغ وحشها نگهداری می کنند.

رژیم غذایی قرقاول

بیشتر قرقاول ها همه چیزخوار هستند، به این معنی که آنها هم گیاهان و هم حیوانات را می خورند. با این حال، رژیم غذایی هر گونه کمی متفاوت است. برخی از گونه ها بیشتر دانه ها و میوه ها را می خورند در حالی که برخی دیگر به شدت از حشرات و بی مهرگان تغذیه می کنند.انواع مختلف گیاهان که آنها می خورند شامل انواع توت ها، دانه ها، هسته ها، میوه ها، ریشه ها، پیازها، غلات، شاخساره و غیره است. آنها همچنین انواع مختلفی از حشرات و بی مهرگان مانند ملخ، عنکبوت، کرم، لارو حشرات، حلزون  و غیره را شکار می کنند.

تعامل انسان و قرقاول

اگرچه تأثیر و تعامل انسان از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است، بسیاری از گونه های این پرندگان جزو پرندگان بسیار پرطرفدار هستند. این بدان معنی است که مردم دوست دارند آنها را برای  استفاده از گوشت و پرهایشان شکار کنند. در واقع، به همین دلیل است که مردم چندین گونه از این پرندگان زیبا را در سراسر جهان پخش کرده اند. اما همین پرطرفدار بودن باعث شده است که برخی از قرقاول ها  به سمت انقراض بالقوه سوق داده شده اند. تهدیدهایی که انسان برای این پرنده ایجاد می کند معمولاً شامل تخریب زیستگاه، شکار و جمع آوری تخمها می شود.

اهلی شدن

می توان برخی از گونه های این پرندگان را نیمه اهلی در نظر گرفت. انسان چندین گونه را اهلی کرده و پرورش می دهد، و گونه قرقاول معمولی برای این منظور محبوبیت خاصی دارد. پرندگانی که در مزارع پرورش می یابند درطیف رنگی مختلفی تولید می شوند.

نگهداری از قرقاول در باغ وحش ارم تهران:

از انجاییکه این  پرندگان برای محافظت از خود در برابر  عوامل محرک و یا شکارچیان به محوطه های بزرگ با حصارهای ایمن نیاز دارند. بنابراین محوطه آنها باید فضایی را برای آنها فراهم کند تا در صورت ترسیدن، ایمن پرواز کنند. به این منظور این پرندگان به جایگاه جدید پرندگان در باغ وحش ارم منتقل شده اند. قرقاول ها در باغ وحش ارم از ترکیبی از دانه‌ها، حشرات و خوراک  پرندگان حشره‌خوار بصورت پلت‌شده استفاده می کنند

رفتار قرقاول

هر گونه از قرقاول رفتار اجتماعی متفاوتی دارد. بسیاری از آنها در گله هایی زندگی می کنند که برخی از آنها دارای تعداد زیادی عضو هستند، در حالی که برخی دیگر فقط یک یا تعداد معدودی جفت هستند. 

قرقاول ها بیشتر وقت خود را به راه رفتن روی زمین می گذرانند. آنها می توانند پرواز کنند، اما ترجیح می دهند روی زمین در علفزارها و زیر درختچه های کم ارتفاع استراحت کنند. بیشتر گونه ها در روز فعالیت دارند .

تولید مثل قرقاول

نرخ تولید مثل از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است. برخی از قرقاول ها با چندین جفت تولید مثل می کنند، در برخی گونه ها نرها تعداد زیادی ماده دارند و برخی جفت های فصلی  را تشکیل می دهند. ماده ها در هر دوره تعداد متفاوتی تخم می گذارند و برخی فقط چند عدد تخم می گذارند در حالی که برخی دیگر ده ها تخم می گذارند. به طور معمول بین سه تا چهار هفته طول می کشد تا تخم ها بیرون بیایند. و بعد از یکی دو ماه قرقاول های جوان به استقلال می رسند.