از فرمانرو جانوران، شاخه طنابداران، رده پستانداران، راسته زوج سمان، خانواده گاوسانان

Kingdom:Animalia

Phylum:Chordata

Class:Mammalia

Order:Cetartiodactyla

Family:Bovidae

زیستگاه: مناطق استپی و نیمه بیابانی،آهوها بیشتر در بیابان های شنی و رسی، زمین‌های چمن و ساوانای آفریقا، جنوب غرب آسیا، آسیای میانه و شبه‌قاره هند دیده می‌شوند. بزرگترین زیستگاه آهوی ایرانی درپناهگاه حیات وحش موته (استان اصفهان شهرستان میمه) می‌باشد.

وضعیت حفاظتی: آهو بر اساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست در زمره گونه‌های حمایت شده قلمداد شده است. از نظر سازمان جهانی حفاظت IUCN این گونه در زمره گونه های آسیب پذیر(VU) قرار گرفته و طبقه بندی CITES گروه مشخصی را برای این گونه درنظر نگرفته است.

تغذیه: از گیاهان نرم و لطیف و برگ‌ها می‌خورد و کمتر به گیاهان خشک رو می‌آورد.

عوامل تهدید کننده: به‌طور تاریخی مهمترین دشمن طبیعی این جانور بجز انسان، یوزپلنگ بوده‌است که اکنون فقط در بخش‌هایی از ایران باقی‌مانده‌است. اما شکار توسط کاراکال، سگ‌های شکاری، کفتار، شغال، پلنگ، روباه قرمز و گرگ نیز مشاهده شده‌است. هیچ‌یک از این شکارچیان به‌جز انسان در حالت طبیعی تأثیری بر جمعیت آنها ندارند.

دوران آبستنی: 5 تا 6 ماه

تعداد نوزادان: 2 تا 3

سن بلوغ: حدود 2 سالگی

طول عمر: حدود12 سال

طول بدن: 90-115 سانتی متر

ارتفاع: 70-80 سانتی متر

وزن بدن: 20-45 کیلوگرم

نکات جالب:

سرعت آهوها ۹۷ کیلومتر در ساعت می باشد.

آهو های ماده شاخ ندارند اگر هم داشته باشند فقط تا ۵ سانتی متر ارتفاع دارد.

معرفی: 

غزال ایرانی در کنار جبیر یکی از دو گونه آهو است که در ایران زندگی می‌کند تفاوت اصلی آهو با جبیر این است که جنس ماده آهو شاخ ندارد، اما در جبیر هر دو جنس شاخ دارند. همچنین جبیر کمی کوچکتر و لاغرتر است و زیستگاه‌های خشکتر و بیابانی‌تر را انتخاب می‌کند. زیر گردن جنس نر این حیوان در فصل جفت گیری، باد کرده و برآمدگی مشخصی پیدا می‌کند و به همین دلیل به آهوی گواتردار نیز معروف شده‌است.